Gerard Hendrik Dulfer
Hij werd geboren op 17 januari 1940 te Ede als eerste kind van Johannes Hendrik Dulfer (1912-1982) en Alida Woutera Ploeg (1908-1998). Hij was twee maanden te vroeg. Het was een barre winter. Vader Henk vertelde stoere verhalen over zijn fietstochten naar het Julianaziekenhuis aan De Stationsweg om een fles moedermelk te bezorgen.
Vanaf de kleuterschool was Gerard bevriend met Klaas Hoogenboezem. Die vriendschap werd voortgezet. Ze zaten ook samen op de lagere school (1946-1952). Omdat vader Henk in 1952 een baan in Utrecht kreeg bezocht hij de 2de Christelijke H.B.S. in Utrecht. De laatste twee jaar van zijn middelbare schoolperiode (1956-1957) bracht hij door aan het Christelijk Lyceum in Veenendaal. Zijn ouders woonden toen in Wageningen. Dat betekende dus dagelijks een fietstocht van 13 km heen en terug.
Na zijn eindexamen HBS-B ging hij in 1957 natuurkunde en wiskunde studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Na zijn doctoraal examen in 1966 kon hij promotieonderzoek gaan doen in een nieuwe onderzoekgroep van Dr Henk Verheul. Hij promoveerde in mei 1971 op een onderwerp uit de kernfysica. Zie verder informatie over opleiding elders.
Klaas en Gerard studeerden gelijktijdig in Amsterdam en waren lid van dezelfde studentenvereniging (SSRA) en hetzelfde dispuut (RENATVS).
Inmiddels had Gerard op de AZON-kursus 1964/65 in Baarn Lucie Luijendijk ontmoet. Zij verloofden zich op 18 december 1965en trouwden op 21 juli 1968 in Baarn.
Daarna ben ik op een onthutsend eenvoudige wijze aan mijn tweede graad gekomen. Op 8 december 2000 ontving ik van de Universidad Mayor de San Simon in Bolivia een eredoctoraat voor mijn bijdrage aan de universitaire opbouw via het project INCAS (informatiebeleidsplanning, ICT-infrastruur, administratieve automatisering, en centrale ICT-ondersteuningsafdeling).
Opleiding
Lagere school
Lagere School met de Bijbel aan de Telefoonweg te Ede (later Cavalje school). Gerard op School B (start van leerjaar in September): hoofd H. Schraa. Andere leerkrachten Mej. H.C. Deur, Mej. A. Belksma, .. Vlasblom, K.J.G. v.d. Putte. School A (start van het schooljaar in April): hoofd F.J. Koffrie Vroeger stond aan het hoofd van de gecombineerde (?) school: J. A. Eijgenraam. Daarvoor Meester Pegman.
Aan het eind van de lagere school werd een kleine groep potenti•le middelbare scholieren via aanvullend onderwijs voorbereid op het toelatingsexamen (!) voor de middelbare school. Gerard kreeg dat aanvullende onderwijs, samen met o.a. zijn vriend Klaas Hoogenboezem, van meester Schraa, de hoofdonderwijzer. Het aanvullende onderwijs vroeg in zijn herinnering veel zelfwerkzaamheid.
Middelbare school
Omdat vader Henk in 1952 een baan in Utrecht kreeg bezocht hij de 2de Christelijke H.B.S. in Utrecht. De laatste twee jaar van zijn middelbare schoolperiode (1956-1957) bracht hij door aan het Christelijk Lyceum in Veenendaal. Zijn ouders woonden toen in Wageningen. Dat betekende dus dagelijks een fietstocht van 13 km heen en terug.
Universiteit
Universitaire studie studierichting D (natuurkunde en wiskunde met als bijvak scheikunde) Op advies van wiskundeleraar Drs Carsouw en oom Wim Smit (promotie scheikunde aan de VU in 19..) ging hij geen wiskunde studeren (studierichting A). Studierichting D liet de mogelijkheid open om later om te switchen naar wiskunde of eventueel scheikunde. Natuurkunde beviel. HIj deed zijn kandidaatsexamen in 1963; zijn participatie in het studentenleven (zie hieronder) ging ten koste van studietijd. Zijn doctoraalexamen experimentele natuurkunde volgde in 1966. Afstuderen in 1966: zie brief aan V&M Luijendijk (Sumba) d.d. 8-10-1966
Bezoek aan conferentie in Lysekil (Zweden) ..
Promotie onderzoek • eerste beschrijving van onderzoek: zie brief aan V&M Luijendijk (Sumba) d.d. 8-10-1966 • Beschrijving van werkweek op Nat. laboratorium: zie brief aan V&M Luijendijk (Sumba) d.d. 24-12-1966 • Daarna ben ik op een onthutsend eenvoudige wijze aan mijn tweede graad gekomen. promotie mei 1971 •
Studentenleven
Lid van de Societas Studiosorum Reformatorum Amstelodamensis (S.S.R.A.) van 1957 ..
Lid van het dispuut R.E.N.A.T.V.S.; ab-actis
Maaltijdencomissaris en dominicaan van het Societeitsbestuur P.Y.L.A.D.E.S.
Rokcostuum werd gehuurd bij John Kennis (
Geestelijke/theologische ontwikkeling • zie C.J. den Heijer: Ruim Geloven, Meinema, 2000 (ISDN 90 211 3815 8)
Huisvesting
- Rivierenlaan 26 hs, Amsterdam(bij Tante Lien Ploeg); op Rivierenlaan 26 II woonden Koos en Wim
- Hobbemakade ... , Amsterdam
- Daarna met Lucie:
- Schapenburgerpad 2, Amsterdam
- Rijnstraat 177 III
- Bulak Sumur A10, Yogyakarta (Indonesia)
- De Blauwe Wereld 45, Muiden
- Sint Andriesstraat 18, Amersfoort
Eredoctoraat
8 december 2000: eredoctoraat van de Universidad Mayor de San Simon in Bolivia voor bijdrage aan de universitaire opbouw via het project INCAS (informatiebeleidsplanning, ICT-infrastruur, administratieve automatisering, en centrale ICT-ondersteuningsafdeling).
Toespraak Afscheidsdienst Gerard
Tja, daar sta je dan, na 34 jaar ben je binnen een jaar beide ouders kwijt, en een opa en oma voor onze kinderen. Hoewel we vorig jaar januari wisten dat zowel Lucie als Gerard ernstig ziek waren, ben je als zoon van Gerard toch altijd optimistisch. Het liep veel sneller dan verwacht. Gelukkig hebben we nog een heel goede anderhalf jaar met Gerard gehad. Dat had immers heel anders kunnen lopen. Vorig jaar april stond ik nog samen met Lucie op de Intensive Care van het Meander ziekenhuis, vol twijfel of Gerard het nog zou redden.
Ik proberen in het kort Gerard´s leven schetsen. Hij werd op 17 januari 1940 geboren in Ede. Twee maanden te vroeg, dus Gerard moest in het ziekenhuis blijven en Moeder Alida moest naar huis. De verhalen gaan dat het een barre winter was. Vader Henk vertelde later stoere verhalen over de fietstochten tussen hun huis en het ziekenhuis met flessen moedermelk.
Vanaf de kleuterschool was Gerard bevriend met Klaas Hoogeboezem. Die vriendschap werd later voortgezet. Hij besloot Natuurkunde te gaan studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Klaas studeerde ook in Amsterdam en ze waren lid van dezelfde studentenvereniging SSRA.
Tijdens zijn studententijd ontmoette hij Lucie op de cursus zending/werelddiaconaat-ontwikkelingssamenwerking voor niet-theologische studenten. Hij schrijft daar zelf over dat Lucie zijn “eerdere plannen om overzee te gaan werken een nieuwe impuls en een nieuwe dimensie gaf. De gedachte het samen te kunnen doen is haast te mooi om waar te zijn.“ Na het afronden van hun studie en mijn geboorte vertrokken wij voor 6 jaar naar Indonesie. Een periode, die in ieder geval voor mij ons verdere leven bepaalde. In Indonesie werd ook Bastiaan geboren.
Eenmaal terug in Nederland ging Gerard werken bij het toemalige Bureau Buitenland van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daar werkte hij gedurende vele jaren in projecten voor ontwikkelingssamenwerking in Indonesie, Zuidelijk Afrika en Zuidelijk Amerika.
De kroon op zijn werk ontving hij op 8 december 2000: eredoctoraat van de Universidad Mayor de San Simon in Bolivia voor zijn bijdrage aan de opbouw van de Universiteit op het gebied van Informatiebeleidsplanning, ICT-infrastructuur, Administratieve automatisering. Een enorme blijk van waardering, waar hij apetrots op was.
Toen Anita en ik naar Indonesie gingen en Bjorn, zijn eerste kleinkind, meenamen was hij geschokt en zij hij: “Nu pas weet ik wat ik mijn ouders heb aangedaan”. Gelukkig kwamen we drie jaar geleden terug uit Indonesie en konden mijn ouders nog genieten van beide kleinkinderen. Na de dood van Lucie, maakte hij met Bjorn zelfs een `Oma boekje`. Zodat zij niet vergeten zou worden. Met Bjorn heb ik afgesproken dat we het ´Oma boekje´ zullen uitbreiden met verhalen van Opa. Uiteraard, planmatig als Gerard was, heeft Hij een aantal van jullie al gevraagd om een bijdrage daaraan te leveren. Dan kunnen Bjorn en Dewi later lezen van Opa en Oma en kunnen ze het verder vertellen.
Na zijn pensioen, was hij voor mijn gevoel nog drukker dan daarvoor. Er was nog genoeg te doen. Een van zijn grote klussen van de laatste tijd was de web site met de familiegeschiedenis. Nu al zeer belangrijke en nuttige bron met informatie voor ons.
Hoewel hij altijd druk was, zorgde hij ervoor dat Bjorn in de schoolvakaties bij hem kon logeren. De laatste keer dat Gerard in deze kerk was, was Bjorn ook met hem mee.
De afgelopen weken waren de afgelopen twee jaar in het kort. Gerard hoorde 11 augustus dat verdere behandeling zinloos was. Gelukkig kon Gerard naar huis, en konden wij de afgelopen drie weken bij hem zijn.
- In het begin om hem te helpen met het afmaken van de taak die hij zichzelf had gegeven het afscheid nemen van familie en zeer nabije vrienden, maar ook van zijn behandelend arts en de verpleegkundige.
- Later met het ondersteunen van de verpleging.
- Verder was er toen nog tijd voor ons om verhalen uit te wisselen.
Gerard paste zich razendsnel aan, aan zijn steeds veranderende conditie. Maar hij bleef genieten van zijn eigen genieten. Hield zich onder andere bezig met:
Wat Bjorn op school leerde schrijven. Bjorn vertelde apetrots aan Opa dat hij roos, maan en vis kon schrijven.
- Vroeg naar de vakantie van de huishoudelijke hulp Ilona.
- las de post en email
De laatste drie weken stroomde de post binnen vanuit zowel binnen als buitenland. Gerard was erg verbaasd over de manier waarop mensen naar hem hadden gekeken. Zo schreef iemand: “ Zonder jou zal deze wereld iets van haar goedheid hebben verloren“. Nou, nou, zij hij dan, een brief met een gouden randje, Ik heb toch niets bijzonders gedaan, ik heb alleen maar naar mensen geluisterd, ik ben alleen maar geinteresseerd geweest, Ik heb alleen maar proberen te helpen.
Eigenlijk kon Gerard niet ophouden met genieten, maar afgelopen vrijdag riep Gerard mij bij hem. Hij was inmiddels zeer zwak. Wibo Zoutman had tegen hem gezegd, laat je lichaam toch los, geef het zijn zin. Je geest is toch meer dan je lichaam. Hij was in twijfel, ik moest naar beneden en overleggen met de overigen of hij mocht gaan. Later kwam ik terug met de bevestiging. Gerard pak je koffers maar en ga op reis, de volgende morgen vroeg ging Gerard op reis, maar de verhalen over hem zullen voor ons een blijvende inspiratie vormen.
D.P.H. Dulfer
3 September 2003